In Costa Rica wonen ruim 4 miljoen mensen, waarvan er zo’n 2 miljoen in de centrale vallei wonen. Ruim 95% van de bevolking bestaat uit zogenaamde mestiezen (van gemengde Indiaanse en blanke afkomst) en blanken. Aan de Caribische kust wonen voornamelijk de van oorsprong Caribische bevolking. In de reservaten wonen nog zo’n 5000 Indianen.
Het woord ‘haasten’ of ‘snel’ bestaat hier niet en het kan dus voorkomen dat u in bijvoorbeeld restaurants langer moet wachten dan u wellicht gewend bent. Costaricanen zijn trotse mensen en op het moment dat u boos en geïrriteerd doet, loopt de Costaricaan schouderophalend weg en laat u eenvoudigweg staan.
De officiële taal van Costa Rica is Spaans, maar met Engels kunt je op de meeste plaatsen redelijk uit de voeten. Rond Puerto Limón wordt een Engels dialect gesproken. In San José kunt u over het algemeen redelijk terecht met Engels.
Op het gebied van cultuur heeft Costa Rica weinig tot niets te bieden. Uit de pre-Colombiaanse tijd is een aantal prachtige gouden beeldjes en jade voorwerpen overgebleven, die in de musea te bezichtigen zijn. Architectonisch zijn er in de plaatsen Escazu en Liberia nog straatjes en huizen te vinden waar de Spaanse invloeden terug te vinden zijn. In San José is tussen 1890 en 1897 het Nationaal Theater gebouwd met de verkoop extra geld dat geheven werd op van een zak koffie. Nu in de moderne tijd worden in San José muziekuitvoeringen en popconcerten gegeven. In Limón is veel reggae te horen en is de merengue populair.
Waar wil je naar toe?
